11 STEDEN 12 VERHALEN (EN HOE ALLEEN TOCH SAMEN WERD) 🚴♀️🚴♀️🚴♀️
16-08-2020 | 12:50 Hour
BAVEL - SNEEK
Een maand geleden stelde ik mijzelf het doel de Elfstedentocht fietsen voor de stichting het Vergeten Kind. Nu kan ik een enorme lambal zijn en tegelijk ben ik ook sportief. Na een rondje fietsen van een uur denk ik vaak het is mooi geweest, dus als ik dan een doel van plus 200 km stel (en nooit meer dan 110 km heb gefietst) weet ik dat ik aan de bak moet en dat vind mij luie kant niet leuk.
Ik fiets hem alleen, is mijn stellige overtuiging!
Maar alleen samen kunnen we de actie = het goede doel tot een succes maken, dat besef was er ook. Ik fiets graag alleen. Vrijheid, wanneer ga je hoe hard rijd je waar ga je naartoe. Het komt ook niet in me op iemand mee te vragen en dat voelt dan ook als leuren of zo.
Ik ga voor mijn doel en train dusdanig dat ik denk dat ik het kan halen. De laatste weken veel rusten. Donderdag 13 augustus ga ik naar Sneek. Ik eet pasta, alleen in een snikheet hotel. De actie geeft veel positieve energie en support. Morgen gaat het gebeuren. Ik voel wel wat spanning en ook vertrouwen.
SNEEK - IJLST
Ik ben de 14e augustus heel vroeg wakker maar sluit negatieve gedachten uit. Heb ik lekker 2 uur de tijd me te douchen, goed te ontbijten en materialen klaar te maken 😉. De zonnebrand staat hoog op de lijst en om 04:30 smeer ik mij goed in. Waarom eigenlijk, mag Joost weten.Buiten is het namelijk donker, donder bliksem en regen regen regen. Ik besluit naar IJLST te vertrekken om 04:45 en heb wel een route maar het regent dus als een gek en ik zie de plaats die ik moet aandoen niet op de bordjes. Sterker nog, ik kan de bordjes vaak niet eens lezen…IJLST lukt nog wel en na een kwartiertje arriveer ik al (t is ook maar 4 km). Vink nummer 1!
IJLST-SLOTEN
Ik lijk in 7 Sloten tegelijk te belanden. Ik val in mijn vindtocht een keer en voel me niet echt comfortabel. Ik kan 1 meter vooruit zien op de donkere wegen van het Friese land, bliksem, harde regen….lijkt meer op een Hitchcock dan een fietstocht.
Ze noemen het bovenste deel de hel van het Noorden , maar dit is nu even de hel van het Zuiden. Ik besluit de gewone kaarten navigatie aan te zetten en hoop dat mijn telefoon niet verregent onder het plastic van het fietstasje. Op naar SlOTEN immer gerade aus! Bij Sloten aangekomen wordt de moraal en het zicht beter.
SLOTEN - STAVOREN
Ik weet dat Rutger, de oom van Roos (noem je dat zwager?) op mij wacht in Stavoren vanaf 07:00 uur. Wat gaaf dat hij enthousiast aanbood een stuk mee te fietsen! Hij fluit mij tegemoet (er is verder geen mens (of hond) en we bevoorraden en voelen dat mijn band zacht is. Lucht erbij en nog even de struisvogel. Later zien we verder. Het klaart al wat op en we kletsen wat en rijden STAVOREN uit in een lekker tempo.
STAVOREN - WORKUM
Inmiddels zijn Ijlst, Sloten, Stavoren en Workum afgevinkt. Bij Workum aangekomen rijdt Rutger langs WORKUM af maar dat vind ik te makkelijk. We rijden er even in en maken wat foto’s voor de buhne en als bewijs 😉.
WORKUM - HINDELOPEN
Bij Hindelopen linksaf? Ik heb geen flauw idee maar gelukkig heeft Rutger een gxp bestand van Arjen Wolters wel in een juiste app gezet en worden we begeleid door de iphone. Da’s makkelijk aankomen in Hindelopen en we vinken al voor de 5e stad. Rutger is erg efficient en slim, hij fiets 50 km mee en tikt daarmee 6 steden aan.....
HINDELOPEN -BOLSWARD
We spreken via whatsapp af met Roos, Guus en opa Ton in Franeker. Via iphone mijn locatie delen kunnen ze precies zien waar we zijn! Eerst nog even lang Bolsward. Etappe 6 zeg maar. Daar vinden we een mooi terras met appelgebak en een glas. Een glasscherf wel te verstaan, in mijn band! Ik heb het nog nooit gedaan en ik denk dat ik het niet kan: een band verwisselen van een racefiets.
Rutger grijnst en zegt “nou begin maar” en kijkt toe. Met enkele aanwijzingen lukt het! Daar ben ik vandaag het meest trots op met mijn 2 linkerhanden. Alleen nog lucht van de plaatselijke fietsenmaker erin (die ik als belabberde navigator eerst straal voorbij loop) en we gaan na ruim een uur verder. De GPX laat ons even in de steek en Rutger checkt zijn route. Ik kijk even naar de andere kant naar mensen die relaxen op een boot en 10 seconden later is Rutger kwijt! Gelukkig traceer ik hem met vind mijn iPhone haha.
BOLSWARD - HARLINGEN
Er ontstaat onderweg een Babbelonische spraakverwarring omdat ik in mijn hoofd heb dat we de familie in Harlingen aan zee treffen. “We gaan toch naar Harlingen?” vraag ik. Ja klopt zeg Rutger. Maar hij bedoelt het als 7e etappe en ik als stopplaats. Dus als hij zegt nog 30 km voor de stop denk ik 30 km naar Harlingen maar dat is dus Franeker haha. Dat was qua mindset dus een meevaller. Volg je het nog?
HARLINGEN - FRANEKER
Vanaf Harlingen is het nog 8 km die goed te doen is en goed past bij etappe 8. Aangekomen in Franeker is het een uurtje genieten geblazen. Een heerlijk pleintje met doorgebroken zon, goed familie gezelschap en lekker eten (zie foto). We zijn ongeveer op de helft en ik zit er eigenlijk best monter bij. Mijn rugzak geef ik af. Rutger haakt na de lunch af (hij fietst terug naar “de hel ” van het Zuiden) en ik ga alleen door na deze lunch richting Dokkum en spreek daar ook af met mijn familie.
FRANEKER - DOKKUM
Ik ben dus weer alleen , maar voel me niet alleen. Sterker nog, door alle sponsoren en lieve mensen die mij moreel steunen kon ik deze actie doorzetten en voel ik me verbonden ook met het hogere doel. Ik zet mijn kaarten letterlijk en figuurlijk op St Anna Parochie (daar geloof ik in) en geniet van het weidse Friese land.
15 km voor Dokkum tref ik Bob Bomas, ik ken hem via linked in en een webinar van 4 Soccer talent. Ik heb hem nog nooit gezien, maar was heel blij met zijn aanbod. Lang leve sociale en online media!
In Dokkum aangekomen treffen we Roos Guus en Ton. Guus is in hogere sferen met een Drone die hij gescoord heeft bij intertoys (die hebben ze daar ook gwoon). Wat een prachtig plaatsje!
DOKKUM - LEEUWARDEN
Bob en ik hebben direct een klik en hij is dienend naar mij toe. Water heeft hij in overvloed en mijn tempo is zijn tempo. Wat een geschenk. De wind heb ik dus vanaf nu mee (uit het Noorden ) en de hel wordt voor mij de hemel. Ik ga het halen!We knallen naar Leeuwarden en daar wijst Bob mij op 1 van de 11 fonteinen. Een groot beeld van een jongen en meisje? Wat is dan de fontein vraag ik? Ik zie geen water? Nee klopt zegt Bob, “normaal komt er rook uit”. Witte rook dan toch zeker?
Er brand ineens een lampje bij mij, dat schouwwerk in Frankeker waar rook uit kwam is dus ook een fontein! Heb ik er toch 2 van de 11 gespot hihi. Cultureel bezig geweest, lees je dat ma!
De laatste etappe! We blijven lekker kletsen en worden gedragen door de wind en de aanwijzingen van Bob die het Friese land op zijn duimpje kent. We komen langs de boerderij van Ids Postma en Annie Friesinger. Zo’n fijn gevoel dat je weet dat je het gaat halen!
Alleen werd toch samen en ik heb alle hulp geaccepteerd (maar wel zelf de band verwisselt). Samen fietsen is toch fijn leer ik op mijn 49e!
Alles is verbonden. Karen Ephraim wees mij op mijn te hoge verzet, Martin Lukasse geeft mij trainingstips en zo kan ik nog wel doorgaan. Ik heb een barrière en mezelf overwonnen en het hogere doel bereikt. Alleen samen kon dat, daar ben ik trots op en super dankbaar voor! 🤝💪
Doneren kan nog!